Kończenie procesu LINUX

Dwa polece­nia do zamyka­nia pro­ce­su (pot. zabi­ja­nia pro­ce­su). Stosowane w celu zamknię­cia pro­gra­mu, zakończa­nia niepotrzeb­nych pro­cesów to kill i killall.

Polecenie kill wysyła syg­nały pro­ce­som. Domyślny syg­nał to SIGTERM (wartość liczbowa: 15), „delikat­nie” kończą­cy dzi­ałanie pro­gra­mu pozwala­ją­cy zamknąć otwarte pli­ki i „posprzą­tać” po swoim dzi­ała­niu. Mocniejszym w dzi­ała­niu pro­ce­sem jest SIGKILL (wartość 9) wymusza­ją­cy naty­ch­mi­as­towe zakończe­nie pro­gra­mu, syg­nały SIGSTOP oraz SIGCONT odpowied­nio zatrzy­mu­ją i wznaw­ia­ją wyko­nanie pro­ce­su. Procesowi moż­na wysłać syg­nał uży­wa­jąc jego nazwy, lub korzys­ta­jąc z wartoś­ci liczbowej.

kill -SIGKILL 7491
kill -9 7491

W obu przy­pad­kach zostanie zamknię­ty pro­ces PID 7491.

W polece­niu kil­lall moża przesłać syg­nał wyko­rzys­tu­jąc nazwę pro­ce­su (moż­na uży­wać wyrażeń reg­u­larnych) np.:

killall mplayer

Zabije wszys­tkie pro­cesy o nazwie mplay­er. Ciekawym para­me­trem jest -l, wyświ­et­la­ją­cy wszys­tkie możli­we sygnały.